Wat een gezellige, goed gevulde en sfeervolle avond was dit!
Om te beginnen met de woorden die William ook op deze avond uitsprak:
“Is dit jullie tafeltennisclub?!”
Het podium zit weer goed in elkaar, de gordijnen hangen kaarsrecht en de zaal is prachtig aangekleed. Hartelijk dank aan de onderhoudsploeg, de feestcommissie en de organisatoren. Maar ook speciaal dank aan Kwekerij Van der Linden voor de prachtige kleurrijke bloemenbaskets!
Vanaf 19.30 stroomt de feestzaal langzaam vol met enthousiaste, goed geklede en hier en daar wat zenuwachtige feestvierders. Iedereen krijgt een stemformulier voor de talentenjacht, een drankje in de hand en er wordt kennisgemaakt met de Photobooth.
William en Frenklin openen de feestavond met een welkomstwoordje in het Nederlands en Duits en dan is Chantal Janzen aan het woord voor de presentatie van de talentenjacht!
Hè, helaas…ze is verhinderd… tja, dan wordt het onze one and only… Han van de Poel!
Op spectaculaire wijze wordt het bal geopend met ´The Supremes´. Nog net zo goed als 30 jaar geleden (heb ik horen zeggen). Er kwamen wat klassiekers voorbij die zelfs de jeugd, waar ik mezelf toch nog onder schaar, nog goed mee konden zingen en swingen.
Wat een mooie, jaloersmakende dames traden er op! Je zag dat ze straalden en er veel plezier aan beleefden. Enorm bedankt Carlo, Henrie en Jörgen; dit plaatje zal niet snel meer van mijn netvlies afgaan.
Dan is het de beurt aan Luciano Pavarotti. Wauw. Wat een tranentrekker was dit. Die uithalen waren spot on en je zag de passie die Walter erin legde. Hij heeft echt verborgen talenten naast het goed kunnen tappen van biertjes.
Na een korte pauze waarin de glazen weer zijn gevuld met een (koud) drankje en de tafels weer voorzien zijn van nootjes kan de enige echte King het podium betreden.
Het is alsof ik naar een echte professionele Elvis imitator kijk. Hij zweept het publiek op en we wanen ons even terug in de tijd.
Dan is er nog één optreden voor we overgaan op de stemronde. TweedeHans Klok betreedt het toneel. Met een mix van flauwe, maar ook serieuze trucs nemen ze het publiek mee in een magische wereld. Het beste te beschrijven als Tommy Cooper meets Hans Klok.
Dan is het tijd voor de hoofdact van de avond. Maurice Schalks maakt er een feestje van. Hij krijgt de zaal goed aan het dansen en mengt zich in het publiek. Zo ontstaat er al bij het eerste nummer een lange polonaise vol hossende en licht bezweette feestvierders. Ook hij moet even op adem komen en in de tussentijd kunnen we het enige kampioensteam van dit seizoen het podium op roepen: Stiphout 3! Ze hebben een topprestatie geleverd en ze gaan met een grote glimlach en een bierpakket onder de arm het podium weer af. Daarna is het de beurt aan Renée die al 40 jaar lid is van onze club. William haalt de oude herinneringen op met de zaal en ze krijgt dan ook een luid applaus en een bloemetje.
Nietsvermoedend staat Roger opeens op het podium om zonder het te weten de verenigingsspeld te ontvangen van de voorzitter.
De spanning stijgt en het is dan eindelijk tijd voor het verlossende woord van onze eigen Chantal van de Poel… wie heeft toch die Talentenjacht gewonnen…?
Zijn het de Supremes, is het Pavarotti, The King of toch die TweedeHans Klok…
Gelijkspel! De Supremes en TweedeHans Klok gaan ervandoor met de felbegeerde beker die voor eenieder te bewonderen is in de prijzenkast.
De alcohol vloeit (met mate!), de zaal is goed gevuld en ik zie alleen maar lachende gezichten. Nogmaals hartelijk dank voor iedereen die deze avond mogelijk heeft gemaakt en de uren die ze hierin hebben gestopt.
